Zo’n 20 jaar geleden kocht Henny Huisman vrij impulsief een jacht. Het was mei, en verkoper Smit raadde Henny aan de boot niet voor een inspectie uit het water te halen, maar lekker te gaan varen. In oktober zou de boot uit het water worden getakeld en Smit zou eventuele schade vergoeden. Henny’s omgeving vond hem nogal naïef dat hij akkoord ging. Het gezin maakte het hele seizoen mooie, schadevrije tochten en genoot van het mooie schip. Tot in oktober de boot in de takels hing en een vakbekwame specialist hoofdschuddend naar de onderkant keek. Er was van alles mis en het schadebedrag was hoog. Henny belde Smit, die volgens afspraak de schade herstelde. Joop van den Ende raakte met Henny over de boot in gesprek en vroeg naar de achtergronden van Smit. Die bleek ‘iets’ in airconditioning te doen. Dat kwam mooi uit, want Van den Ende moest er in zijn nieuwe studiocomplex voor miljoenen investeren. En zo had Smit door zijn betrouwbaarheid een mooie deal: want eerlijk duurt het langst, aldus Henny.

Muziek: Honesty – Billy Joel

Op een kerstavond kwam de vader van Grace bij haar gezin eten. Uit het niets begon hij een anekdote uit de oorlog te vertellen, de oorlog in Nederlands Indië. Ze zette hem in de serre en liet hem voor de camera zijn verhaal vertellen. Drie uur lang was hij aan het woord met een verhaal dat ze niet kende. Over het Indonesië waar hij woonde, en dat door de Japanners was bezet. Een verhaal over het Jappenkamp, de langere gevangenschap omdat hij zich als Indonesiër solidair had verklaard met de Nederlanders. En uiteindelijk zijn terugkomst in Nederland, waar hij anders dan hij had verwacht niet met open armen werd ontvangen. Zijn kinderen gaf hij als les mee dat ze goed mogelijk moesten integreren in de Nederlandse maatschappij en zorgen dat ze zelfstandig waren. Grace realiseert zich dat lang niet iedereen die met dergelijke verhalen rondloopt ze ook kan of wil delen. En hoe waardevol het is als het wel gebeurt. Een belangrijke reden voor haar om dit verhaal bij De Mot te vertellen.

Muziek: Tell Me Why – Neil Young

Ritchie vertelt over zijn leven dat geheel volgens de boekjes verliep: een mooie studie, een prachtige vriendin, trouwen, twee leuke kinderen, een mooi huis, een fijne auto en een prachtige baan. Met toch steeds de knagende vraag of dit nou precies is wat hij zoekt in het leven. Hij is al geïnspireerd door de comedy die hij in zijn jeugd zag: Ferris Bueller's Day Off. Een jongen die fladderend door het leven gaat. De boeken ‘4-Hour Workweek’ van Timothy Ferriss en ‘Rijke pa, arme pa’ zijn twee andere inspiratiebronnen. De zoektocht naar muzes: manieren om geld te verdienen, zodat je de ruimte krijgt om te doen wat je belangrijk en leuk vindt. ‘Don’t run the train, earn the train’. Het is Ritchie goed gelukt: de verhuur van diverse panden leveren hem voldoende geld op om plezierig te leven en te doen wat hij wil meemaken. Zelfs het verlies van een mooie baan brengt hem niet van slag, maar geeft juist ruimte voor het realiseren van nieuwe plannen.

Muziek: Free as a Bird – Beatles

Het is 1958. Gert is een groot fan van de Utrechtse voetbalploeg DOS, met twee internationals in de gelederen. Waaronder Frans de Munk, de Zwarte Panter. Gert wil dolgraag zijn foto met handtekening. Die foto krijgt hij toegestuurd en de handtekening zal volgen als de vader van Gert een verzekering bij De Munk afsluit. Daar is het niet van gekomen. En ook op een ander moment zat z’n vader Gert dwars. Ome Jan had twee kaartjes voor de beslissende wedstrijd van het seizoen geregeld. Het was spannend wie met Jan mee zou gaan: zijn zoon, of toch Gert. Maar nee, het werd zijn vader, die geen enkel verstand van voetbal had: hij wist zelfs niet dat de bal rond was. Uiteindelijk viel de schade mee, want Gert mocht wel met 14.000 andere fans in stadion de Galgewaard het liveverslag beluisteren. Met een mooie afloop, want in minuut 109 schoof Tonny van der Linden de bal in het vijandige doel en was DOS kampioen van de eredivisie.

Muziek: J.O.S. Days (voor de gelegenheid D.O.S.-Days) – The Nits

Hans Vermeulen is net overleden. Hij speelde het klaar om met een paar eenvoudige akkoorden prachtige liedjes te maken. Coen vertelt over Janny: een 9-jarig meisje dat Hans op zijn 16e zag. Hij was onder de indruk van haar ogen, maar sprak haar niet aan en kende ook haar naam niet. Janny was een fantasienaam. Vele jaren later zag hij haar weer en ze bracht hem in gedachten terug naar de periode in zijn leven dat hij erg gelukkig was.

Muziek: The eyes of Jenny - Sandy Coast

Ze was vijf en kreeg een mooi rood fietsje. Zonder zijwieltjes. En ze weet nog precies in welke bocht ze viel… en weer opstond. Marjolein deelt meer van die momenten: toen ze als 17-jarige haar ouderlijk huis ontvluchtte. Toen ze met haar gezin naar Zuid-Afrika verkaste en na zakelijke tegenwind weer terugkeerde. Hoe ze een mooie baan ontvluchtte en uiteindelijk het pad insloeg naar persoonlijke ontwikkeling en ging werken als coach. Met belangrijke lessen, zoals om steeds naar je eigen aandeel in ontwikkelingen onder ogen te zien. En hoe je door jezelf toe te staan fouten te maken, makkelijker een verbinding met anderen maakt. Ze deelt haar levenservaring in de Team Academy die ze met haar man opzette. Jongeren raken daar geïnspireerd om zich te ontwikkelen en krijgen tools krijgen om goed de toekomst in te gaan.

Muziek: Teach Your Children – Crosby, Stills, Nash & Young